Dlaczego miałabym ci zawsze wychodzić naprzeciw zawsze zostawiać jakieś wyjście. Są sytuacje z których trudno znaleźć najlepsze wyjście. Dlaczego to ja zawsze miałam go szukać?


To wszystko znajduje się poza strefą możliwości rozumienia. Wolę na nich nie patrzeć. Ale im bardziej wyrzucają mi tego typu relacje.. tym bardziej się do nich zbliżam, by brać udział w ich życiu.

To chyba nieszkodliwe manie, takie zbliżanie się. Chociaż czasem jestem zupełnie jak stonoga w nieprzytomnym biegu po ścianie. Oszalała ucieczka. Rozpościeram palce dłoni i albo mówię cholera albo kurwa albo nic i się patrzę. Wracam potem, nie umiem inaczej jak wracać.


Nawet czasem czuję tę słodycz nieopisanego obrzydzenia jak patrzę na rozmówcę i przysięgam że nie wrócę. Gaszę ręce i z krzykiem zrzucam z siebie to nagromadzone wariactwo. I znów jest jak dawniej.

Ale chyba lepiej już iść, wrócić do tego co autentyczne i nie żegnać się. Iść i nie żegnać się